Instrumentele reflex* draagt weinig bij aan transformatie in zorg en welzijn
Bij de ROS’en (Regionale Ondersteuningsstructuren) Robuust en Raedelijn beide onderdeel van het ROS-netwerk, zien we dat de inzet van instrumenten zoals governancestructuren, subsidies en dashboards vaak reflexmatig gebeurt zonder voldoende aandacht voor de onderliggende bedoeling. Dit leidt zelden tot de gewenste transformatie in de zorg.
Kernobservaties
- Governances structuren: te vaak worden deze structuren als einddoel gezien in plaats van als middel voor ambitiegedreven samenwerking.
- Subsidies: subsidiegelden worden vaak als doel op zich beschouwd in plaats van als middel om gezamenlijke ambities te realiseren.
- Dashboards: data-portalen worden ontwikkeld zonder duidelijke vragen, waardoor ze weinig tot niet gebruikt worden.
- Kopieën van succesvolle interventies interventies uit andere regio’s worden overgenomen zonder oog voor het specifieke ontwikkelproces en de context waardoor het beoogde succes uitblijft.
Bij het ROS-netwerk hanteren we de ROS-Delta benadering, waarbij we uitgaan van een gezamenlijk gedragen beeld van wat nodig is. We kiezen bewust voor instrumenten die bijdragen aan de beoogde maatschappelijke impact en vermijden de valkuilen van de instrumentele reflex. Dit zorgt voor een duurzame en effectieve transformatie in de zorg.
Mark van Oirschot, Mark Callars en Rienk Overdiep, adviseurs bij Robuust en Raedelijn, delen hun bevindingen in de Nieuwsbrief Zorg & Innovatie. Zij bespreken hoe de ROS-Delta benadering zorgorganisaties helpt om daadwerkelijk impact te maken.
* De neiging om automatisch bepaalde instrumenten in te zetten.